ನಾಗವಾರ ಸಿಗ್ನಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಕಾರು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಹಸಿರು ದೀಪಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹಲವಾರು ರೀತಿ ಬಿಕ್ಷೆಬೇಡುವವರು ಈ ಸಿಗ್ನಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತಾರೆ. ನಪುಂಸಕಲಿಂಗೀಯರು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದ ಸಾಲ ವಸೂಲಿಮಾಡುವವರಂತೆ ಧೋರಣೆಯಿಂದೆ ಬಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಿದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಹಸಿಗೂಸನ್ನು ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಓಣಗಿಸುತ್ತಾ ಕೂಸಿನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ದೈನ್ಯತೆಯಿಂದ ಬಿಕ್ಷೆಬೇಡುತ್ತಾರೆ. ಕಿಟಕಿಯಿಂದಾಚೆ ಒಬ್ಬಾಕೆ ಮೊಬೈಲ್ ಹಿಡಿದು ಏನೋ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಿಟಕಿ ಗಾಜು ಇಳಿಸಿ ಏನೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದೆ.
“ಅಪ್ಪಾ, ಅಣ್ಣಾ, ೩ ತಿಂಗಳಿನಿಂದ ಮೊಬೈಲ್ ರಿಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡಿಸಿಲ್ಲ. ಇನ್‍ಕಮಿಂಗ್ ಕೂಡ ಕಟ್ಮಾಡರೆ. ರೀಚಾರ್ಜ ಮಾಡಾಕೆ ದಾನ ಮಾಡಿ ಪುಣ್ಯ ಕಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ ಅಣ್ಣಾ. ನಿಮಗೆ ಆ ದೇವರು ಆಪಲ್ ಐಫೋನ್ ಸಿಗೊಹಾಗೆ ಮಾಡ್ತಾನೆ ಅಯ್ಯಾ” ಎಂದು ದೈನ್ಯದಿಂದ ಬೇಡಿದಳು. ನನಗೂ ಆಕೆಯನ್ನು ನೋಡಿ ಮರುಕಹುಟ್ಟಿತು. ಊಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಪರವಗಿಲ್ಲ. ಮೂರು ತಿಂಗಳಿನಿಂದ ಮೊಬೈಲ್ ಇಲ್ಲದೆ ಹೇಗೆ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎನಿಸಿತು. ಆಕೆಗೆ ಐದು ರೂಪಾಯಿ ಕೋಡಲು ಹೋದೆ. ಅವಳಿಗೆ ಇನ್ನೋಬ್ಬ ಬಿಕ್ಷುಕ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದ. ಇವಳು “ಏನು ಇವತ್ತಿಂದ ಬ್ಯಾಂಗಳೂರ್ ಐಟಿ.ಕಾಮ್ ಶುರು ಆಗಿದೆಯಾ? ಹಂಗಾದ್ರೆ ಭಾರಿ ಬಿಕ್ಷೆನೆ ಸಿಕ್ಕೀತು” ಎಂದು ನಾನು ಕೊಡಲು ಹೋದ ಐದು ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ಹೊಗಿಯೇಬಿಟ್ಟಳು.
ನಾಲ್ಕು ಮೊಬೈಲ್ ಏಕೆ?.
ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನೊಬ್ಭ ನಾಲ್ಕು ಮೊಬೈಲ್ ಹಿಡಿದು ತಿರಿಗುತ್ತಿದ್ದ. ನಾಲ್ಕು ಮೊಬೈಲ್ ಏಕೆ ಬೇಕೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದೆ. ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯದು ಏರ್ ಟೆಲ್ ಕನೆಕ್ಷನ್ ಮತ್ತು ನನ್ನ ತಾಯಿಯದು ಹಚ್ ಎಂದು, ಏರ್ ಟೆಲ್ ಉತ್ತಮ , ಹಚ್ ಉತ್ತಮ ಎಂದು ಸದ ಕಿತ್ತಾಡುತ್ತಾರೆಂದು, ಅವರನ್ನು ಸಮಾಧಾನ ಪಡಿಸಲು ಎರಡು ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಸುತ್ತೇನೆಂದು ವಿವರಿಸಿದೆ. ಅಲ್ಲದೆ ತಾಯಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುವಾಗ ಹಚ್ ನಿಂದ, ಹೆಂಡತಿಗೆ ಏರ್ ಟೆಲ್ ನಿಂದ ಮಾಡಿದರೆ ಹಣುವು ಉಳಿತಾಯವಾಗುತ್ತೆಂದು ಹೇಳಿದ. ಇನ್ನೆರಡು ಮೊಬೈಲ್ ಏಕೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಲು ಒಂದು ಆಪೀಸ್ ಸಂಭಂದಿತ ವ್ಯವಹಾರಗಳಿಗೆಂದು, ಇನ್ನೊಂದು ಎಸ್ಟಿಡಿ ಮತ್ತು ಐಎಸ್‍ಡಿ ಕರೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲೇಂದು. ಹೇಳಿದ. ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೀತಿ ಮೂರ್ಖರನ್ನಗಿಸಿರುವ ಮೊಬೈಲ್ ಕಂಪನಿಗಳ ಚಾಲಾಕಿ ತನಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚಲೇಬೇಕು.
No comments:
Post a Comment